بررسی اثر تیموکینون بر تحمل به اثرات ضددردی مورفین در مدل تجربی درد مزمن در موش سوری

ترکیبات اپیوئیدی به عنوان ضددردهای کارآمدی در کنترل انواع درد بویژه درد نوروپاتیک هستند، اما در مصرف طولانی مدت تحمل دارویی و وابستگی اتفاق می افتد که استفاده از این ترکیبات را محدود کرده است. تیموکینون ترکیب اصلی گیاه سیاه دانه می باشد که فعالیت های متعدد از جمله اثر آنتی اکسیدانی، ضد سرطان و ضددرد و التهاب از آن گزارش شده است و بر اساس مطالعات اخیر در بهبود روند تحمل نیز نقش داشته باشد. بر تحمل ایجاد شده به اثرات ضددردی مورفین در مدل (tq) هدف ازانجام این مطالعه بررسی اثر تیموکینون می باشد. جهت ایجاد مدل درد در این مطالعه از بستن عصب nmri درد نوروپاتیک در موش سوری نژاد سیاتیک استفاده شد و روند آنالژزی باتست هات پلیت اندازه گیری شده است. موش ها به سه گروه کنترل، برای مورفین ، نتیجه گرفته می pvalue=0. 69,t= شم و تجربی گروه بندی شده اند. با توجه به آماره 1.25 شود که کافی است داده های مربوط به گروه تجربی را با کنترل مقایسه کنیم و از شم صرف نظر کنیم. 10 و 20 و 40 )و گروه تجربی مورفین، mg/kg, ip) در گروه تجربی تیموکینون، تیموکینون را با غلظت mg/kg, ) 3و 6و 9) و گروه تیموکینون- مورفین مقادیر مختلف تیموکینون mg/kg, sc) مورفین با غلظت 6 را همزمان دریافت نمودند .مقایسه های لازم بین گروهها توسط mg/kg, sc 10 و 20 و 40 )با دوز مورفین ip درنظر گرفته pvalue< انجام شد و سطح معنی داری 0.05 anova, tukey posthoc test آنالیز آماری شد. بر اساس نتایج مطالعه حاضر در گروه کنترل تیموکینون، که دوزهای 10 و 20 و 40 را دریافت کردند به صورت 20 ، کاهش پاسخ به محرک mg/kg وابسته به دوز اثر بی دردی مشاهده گردیدو در گروه تجربی تیموکینون دردزا مشاهده شد.